Jag vänjer mig aldrig...
Det är så lätt att känna sig totalt misslyckad för att en är sjuk. Jag känner så oftast, det sitter i ryggmärgen nu. Att varje dag få uppleva en ständig kamp för att inte må för dåligt. Jag får aldrig paus från min sjukdom...
Att försöka vänja sig vid sitt nya påtvingade kapade liv. Att försöka vänja sig vid att det gamla livet är borta. Att försöka vänja sig vid att kanske aldrig bli bättre. Att försöka vänja sig vid att de som man trodde var vänner har försvunnit. Att försöka vänja sig vid att en behöver hjälp med det mesta. Att försöka vänja sig vid att kämpa när en vill ge upp. Att försöka vänja sig vid ständiga besvikelser. Att försöka vänja sig vid att ingen kan något om sjukdomen. Att försöka vänja sig vid att gå från sängen till soffan varje dag. Att försöka vänja sig vid att ingenting orka dag ut och dag in. Att försöka vänja sig vid tårarna som bränner på grund av maktlösheten...
Jag vänjer mig aldrig...